AKTUALNOŚCI

2 lutego – święto Ofiarowania Pańskiego
Ofiarowanie Jezusa w świątyni ukazuje nam Go jako „światło narodów”, oczekiwanego nie tylko przez Symeona i prorokinię Annę, ale przez wszystkich ludzi – Zbawiciela.
Tradycja polska nakazuje przynieść w tym dniu do naszych świątyń gromnicę.

11 lutego – światowy Dzień Chorego
W tym roku hasłem przewodnim jest cytat z Księgi Hioba:
”Niewidomemu byłem oczami, chromemu służyłem za nogi”
Do tych słów odnosi się Ojciec św. w napisanym specjalnie na tę okoliczność liście :
”- Niech chrześcijanie także dzisiaj dają świadectwo – nie słowami, lecz życiem zakorzenionym w autentycznej wierze – tego, że są „oczami niewidomego” i „nogami chromego”. Ze są blisko chorych potrzebujących stałej opieki, pomocy w umyciu się, ubraniu,jedzeniu – wzywa Franciszek.Mądrością serca jest „bycie z bratem”. – Czas spędzony u boku chorego to czas święty – przekonuje papież.

12 luty – Tłusty Czwartek
Czas zabawy i swawoli zbliża się do końca.
Jeszcze tylko zjedzmy pączka, aby się nam wiodło…..

18 luty – środa Popielcowa
Rozpoczynamy Wielki Post.
W tym dniu kapłan posypuje nasze głowy popiołem na znak pokuty.

Poczytaj mi mamo, poczytaj mi tato…

WIELKI POST – CZAS NA WZROST

Wkrótce rozpocznie się Wielki Post. To dopiero będzie okazja na dowody miłości. Będziemy rozważać mękę Pana Jezusa, który z miłości do Ciebie, do mnie, do każdego z nas – oddał swoje życie. Czy ktoś potrafi kochać mocniej? Jeśli od Niego nauczymy się prawdziwej miłości będziemy mogli zmienić świat.

Zacznij od małych kroków. Poświęć więcej czasu na modlitwę wieczorem, odłóż hałaśliwe gry i telewizję, idź na nabożeństwo Drogi Krzyżowej lub odmów ją sam. Podejmij dobre postanowienia, jakieś dobre uczynki, żeby Twoje serce było bardziej podobne do Jego serca, żeby było miłosierne i czyste. Nie zapomnij o tych, którzy tak bardzo potrzebują Twojej modlitwy i pamięci. Gdzieś przecież w świecie co kilka sekund jakieś dziecko umiera w cierpieniu i opuszczeniu……

Ofiaruj swoją modlitwę i wyrzeczenia także i w tej intencji.

Anna Sobiech

BLASKI I CIENIE… czyli co w historii drzemie…

Walka o granice (1918 -1920)

Polska była wolna, lecz jej granice nie były jeszcze ustalone. Trzeba było walczyć o nie ze wszystkimi sąsiadami, a do tego potrzebna była silna armia. Polskie wojsko organizowało się bardzo szybko. Stawili się do służby legioności, członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej, oddziały z terenów Rosji. Przybyła też z Francji armia generała Józefa Hellera. Do wojska zgłaszała się młodzież z całego kraju i ci Polacy, którzy służyli w armiach zaborczych.

Pierwsze walki rozgorzały już w listopadzie 1918 roku na południowym wschodzie, gdzie bronił się Lwów oblężony przez Ukraińców. Dopiero przybycie większych posiłków polskich doprowadziło do uwolnienia miasta i rozbicia wojsk ukraińskich.

Na południu Polski powstało nowe państwo Czechów i Słowaków, które przybrało nazwę Czechosłowacji. Czesi rościli sobie pretensje do części terenów leżących wokół miasta Cieszyna, które ostatecznie zajęli.

Na zachodzie Niemcy nie zamierzali rezygnować z ziem zabranych w rozbiorach Polski. Polacy w Wielkopolsce przygotowali zbrojne powstanie (27.12.1918 – 16.02.1919). W jego wyniku wojsko niemieckie zostało z Wielkopolski wyparte. Oddziały powstańcze przerodziły się w silną, regularną armię, na czele której stanął generał Józef Dowbór – Muśnicki. Traktat pokojowy zawarty z Niemcami przyznał Polsce Wielkopolskę, znaczną część Pomorza z dostępem do Bałtyku. Gdańsk ogłoszono wolnym miastem (nie należało ani do Polski ani do Niemiec).

Na wschodzie Rosja radziecka stopniowo zajmowała sąsiadujące z Polską ziemie Ukrainy i Białorusi. Początkowo Polacy wypierali Armię Czerwoną, ale Rosjanom udało się przełamać polski front i wprowadzić na tyły naszego wojska armię konną.Wycofujące się polskie wojsko zatrzymało się na przedpolach Warszawy, gdzie stoczyło zwycięską bitwę.

Pozostała do rozwiązania sprawa Górnego śląska ( wiele kopalni węgla kamiennego, huty żelaza i cynku). ślązacy jak Wielkopolanie powstali zbrojnie przeciwko Niemcom. Niestety powstanie zostało stłumione. Postanowiono więc przeprowadzić plebiscyt czyli powszechne głosowanie, które miało roztrzygnąć komu przypadnie ten teren. Niemcy jednak nadal sprawowali władzę. Wybuchło więc drugie powstanie już o większym zasięgu. Przeprowadzony po nim plebiscyt został sfałszowany. Polacy nie zgadzali się na przyznanie prawie całego śląska Niemcom i po raz trzeci chwycili za broń. Po tym powstaniu Polsce przyznano znaczną część śląska, ale po stronie niemieckiej pozostało dużo Polaków.

Tak oto ustaliły się granice, w których Polska miała istnieć przez następne 20 lat.

Symboliczna postać wśród Orląt Lwowskich to Antoś Petrykiewicz, urodzony 16 grudnia 1904 r. w Dublanach, uczeń II klasy V Gimnazjum we Lwowie, który w listopadzie 1918 r. walczył w obronie Góry Stracenia – Antoni Petrykiewicz, pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy (10 sierpnia 1922 r.), do dzisiaj pozostaje najmłodszym kawalerem tego najwyższego odznaczenia za zasługi bojowe. Stał się także bohaterem wiersza „Orlęta” Henryka Zbierzchowskiego, zaczynającego się słowami:
W pamięci ten żołnierz mały,
Który bronił Lwów
Dla Polski Chwały:
Czapka większa od głowy,
Pod którą widać włos płowy
A na obszernym mundurze
Jak ze starszego brata
Na łacie lata
Dziura na dziurze.

Na ten temat możecie przeczytać na stronie http://historia.wp.pl/opage,6,title,Polskie-dzieci-na-wojnie-Chcialy-wyzwolic-Lwow,wid,16298849,wiadomosc.html

ZAKONY BOŻE BASTIONY

Benedyktyni

To najstarszy zakon mniszy na Zachodzie. Założony przez św.Benedykta z Nursji w 529 roku. Używany skrót ich zakonu to OSB ( z łac. Ordo Sancti Benedicti).
Słynne motto przypisywane ich założycielowi brzmi „Ora et labora.” (Módl się i pracuj). Zaś hasłem przewodnim jest „Ordo et pax” (Ład i pokój).

Pierwsze opactwo założono na wzgórzu Monte Cassino we Włoszech, które istnieje do dziś. Posiada ono najstarszą bibliotekę w Europie. W Polsce benedyktyni obecni są od 1006 roku. Zamieszkują klasztory w Tyńcu, Biskupowie i Lubiniu.

św. Benedykt pisząc regułę pisał ją dla mnichów zamieszkujących jeden klasztor (nic nie wspominał o związkach pomiędzy klasztorami), dlatego też benedyktyni nie są zakonem a federacją z poszanowaniem autonomii opactw czyli każdy klasztor jest społecznością zachowującą regułę, ale może tworzyć swoje prawa i zwyczaje.

Oprócz zakonnów męskich i żeńskich posiadają w swych strukturach laikat tzw. oblatów, wiernych świeckich, którzy żyją według reguły św. Benedykta w świecie.

Benedyktyni bardzo przyczynili się do rozwoju kultury europejskiej, prowadzą szkoły, zajmują się pracą naukową, rekolekcyjną. Zapoczątkowali zwyczaj mszy gregoriańskiej.

W ich scriptoriach przepisywano ręcznie manuskrypty. Z tą właśnie czynnością związane jest powiedzenie „benedyktyńska praca” – oznacza pracę dokładną, żmudną i wytrwałą. Słyną również z wyrobów zielarskich, uprawy winorośli. Mieszanki ziół jakie uprawiają w swoich ogrodach, a także inne produkty spożywcze cieszą się ogromnym powodzeniem i znajdują wielu nabywców poza murami ich klasztorów.

Najbardziej znani benedyktyni to: św.Benedykt z Nursji, św.Grzegorz Wielki – papież, św.Anzelm z Canterbury.

Benedyktyni chodzą w czarnych habitach z kapturem i czarnym szkaplerzem, przepasani skórzanym paskiem. Na habit zakładają czarny płaszcz.

Ojciec Karol Meissner Benedyktyn wsród dzieci naszej parafii.