Okruszek 2017.06-07

OkruszekLogo

Czerwiec-Lipiec 2017 (nr. 220)

Wersja na smartfona / czytnik eBook-ów: format PDF

Nad nami różowi się niebo,

barwniejsze niż ogon stu pawi.

Do lasu. Nad rzekę. Na łąkę.

Tu wszystko nas cieszy i bawi.

Tadeusz Kubiak

 

 

 

 

 

 

AKTUALNOŚCI

1 czerwca  – Dzień Dziecka
„Dzieci są nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta” – św. Jan Paweł II              

3 czerwca  – XXI Spotkania Młodych Lednica 2ooo  „Idź i kochaj”
„Do tej idei nawiązuje plakat spotkania, którym jest otwarte serce, złożone z ludzi. Są też osoby przyglądające się nieco z oddali, które jeszcze nie dołączyły. Może zastanawiają się, czy warto, a może czekają by wyjść im naprzeciw. Tak też wygląda nasze życie – jest wędrówką i okazją do zauważenia drugiego człowieka” – ojciec Wojciech Prus 

4 czerwca  – Zesłanie Ducha świętego
„Duch święty jest tym, który wyposażył nas w dary po to, abyśmy się stali Jego współpracownikami i narzędziami. Nie zawsze wiemy, jakimi darami zostaliśmy ubogaceni. Dlatego powinniśmy się często zastanawiać i odkrywać w jaki sposób Duch święty chce się nami posłużyć” – ks. Józef Tyczka

13 czerwca – II objawienie w Fatimie
„Matka Boża znów ukazała się pastuszkom w Cova da Iria. Podobnie jak za pierwszym razem, rozmawiała z Łucją, która poprosiła, by Maryja zabrała całą trójkę do Nieba. Matka Boża obiecała niedługo przyjąć do siebie Franciszka i Hiacyntę, ale Łucja miała dożyć prawie stu lat. Powiedziała też, że Jezus chce ustanowić nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi”.              – B. Bajor, M. Wikieł, M. Ciupk.

15 czerwca – Boże Ciało
„Dzisiaj wychodzimy na ulice naszych wsi i miast, by oddać chwałę eucharystycznemu Chrystusowi. Uczestnicząc w procesji tworzymy wyjątkową wspólnotę wiary, nadziei i miłości”.

20 czerwca – światowy Dzień Uchodźcy
„Potrzebna jest gotowość przyjęcia ludzi uciekających od wojen i głodu; solidarność z osobami pozbawionymi swoich praw, w tym do swobodnego wyznawania swojej wiary.(…) należy zabiegać o znalezienie rozwiązania konfliktów i wojen, które zmuszają wielu ludzi do opuszczenia swoich domów i ojczyzny. Chodzi o uczynienie tego, co w naszej mocy, aby ulżyć ich cierpieniom (…) i stale działać na rzecz sprawiedliwości i pokoju” – papież Franciszek 

23 czerwca – Najświętszego Serca Pana Jezusa
Dzień Ojca
„Serce Chrystusa! Jego Najświętsze Serce dało ludziom wszystko: odkupienie, zbawienie, uświęcenie. św. Faustyna Kowalska ujrzała, że z tego Serca przepełnionego dobrocią wychodzą dwie smugi światła, które rozjaśnia świat”  – św. Jan Paweł II

24 czerwca – Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
„Błogosławione zaiste najświętsze serce Najświętszej Dziewicy. Ona to dzięki zamieszkaniu i pouczeniom Ducha świętego była zawsze we wszystkim poddana Woli Bożego Słowa. Naśladuj Ją przeto, o chrześcijaninie. Wejdź do świątyni twego serca by oczyścić się duchowo i uzdrowić z choroby grzechów” –  św. Wawrzyniec Justyniani

13 lipca – III objawienie w Fatimie
„W trzecim Objawieniu Matka Boża przekazała pastuszkom trzy tajemnice. Pierwszą była wizja piekła. W drugiej Maryja zapowiadała nadciągającą karę, którą okazała się II wojna światowa. Niepokalana poleciła, żeby powierzyć Jej Sercu Rosję, aby ten kraj mógł się nawrócić. W trzeciej tajemnicy Łucja widziała obraz katastrofy, która kończy się jednak Wielkim Powrotem dusz do Boga.” – B. Bajor, M. Wikieł, M. Ciupka

20 lipca – 40 lecie Polskiej Misji Katolickiej w Braunschweigu
„W ojczystym języku najłatwiej uczy się dziecko prawd Bożych i zasad moralnych. Rodzice polscy! Dbajcie o dusze waszych dzieci! Niech się uczą     na polskim katechiźmie kochać Boga” – Kardynał A. Hlond

25 lipca – Dzień Bezpiecznego Kierowcy
„Pamiętajcie, najważniejsze jest to, żeby dojechać do mety czyli do celu. Trzeba czerpać ze swojej jazdy przyjemność i wtedy to jest fajne, ale nie przekraczać barier, których nie należy, nie jeździć brawurowo i nie denerwować się na innych użytkowników dróg” – Jacek Czachor

PYTANIE… ODPOWIEDZI… POSZUKIWANIE

Jaka jest różnica między Sercem Maryi i Jezusa?

W latach 1673 – 1689 św. Małgorzacie Marii Alacoque ukazywał się Chrystus   z Sercem na piersiach. Serce to jest przebite (to ślad włóczni żołnierza), opasane koroną cierniową (symbolizuje nasze grzechy), z którego wytryskają promienie(symbol miłości jaką Pan Jezus nas ukochał) a w ich centrum umieszczony jest krzyż.

Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa przypada w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała.

Ogromną rolę w kulcie Serca Maryi odegrały objawienia św. Katarzyny Laboure.

Serce Maryi otoczone jest wieńcem z róż ( Matka Boża nigdy nie popełniła grzechu) a wytryskający z niego ogień symbolizuje miłość Maryi do Boga i do ludzi.

Uroczystość Niepokalanego Serca Maryi przypada na sobotę po uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Znane i nieznane ciekawostki zasłyszane

TRZECIA TAJEMNICA FATIMSKA

Dopiero w grudniu 1944 roku siostra Łucja przebywająca w klasztorze w Coimbrze na polecenie lokalnego biskupa spisała słowa jakie usłyszała 13 lipca 1917 roku.

W taki oto sposób powstał dokument określany jako „trzecia tajemnica fatimska”.

    „Rękopis został opieczętowany przez biskupa Leirii, a w kwietniu 1957 r. przekazany do Tajnego Archiwum świętego Oficjum.

17 sierpnia 1959 r. koperta zawierająca zapis trzeciej tajemnicy została dostarczona Janowi XXIII. Papież po pewnych wahaniach odesłał zapieczętowaną kopertę do świętego Oficjum z poleceniem, aby jej nie ujawniać.

Jako pierwszy z dokumentem zapoznał się Paweł VI, który przeczytał go 27 marca 1965 r. i ponownie odesłał do archiwum, postanawiając, aby nie był publikowany.”

Jan Paweł II przeczytał dokument 18 lipca 1981 r. ( po zamachu na Placu św. Piotra) w orginale i tłumaczeniu. 11sierpnia 1981 r. obie koperty złożył w archiwum.

    „świat poznał treść trzeciej tajemnicy fatimskiej dopiero 13 maja 2000 r., o czym zdecydował Jan Paweł II.
     Siostra Łucja opisuje wydarzenia, w których centrum jest >>biskup odziany  w biel<<. Zamieszcza tam opis okrutnych
     prześladowań, jakich doświadczać będzie także wielu biskupów, kapłanów, zakonników i zakonnic.”

Jak wyjaśnił kardynał Angelo Sodano tekst ten jest zapisem proroczej wizji i nie opisuje wydarzeń szczegółowo czy chronologicznie, ale powinien być odczytywany symbolicznie.

POCZYTAJ MI MAMO, POCZYTAJ MI TATO…

23 CZERWCA – Najświętszego Serca Pana Jezusa

Po zakończeniu nabożeństwa czerwcowego, w drodze powrotnej do domu, dzieci rozmawiały ze sobą o tym, co to znaczy, że serca ludzi mają być podobne do Serca Pana Jezusa.

Gdy ściągnęły w przedpokoju buty i sweterki, mama podsumowała całą rozmowę, powtarzając słowa księdza:

– W Sercu Pana Jezusa trzeba przeglądać się jak w lustrze.

– W ogóle tego nie rozumiem – odpowiedziała Natalka.

– No właśnie. Przecież Pan Jezus to nie lustro – dodał Witek.                   

Wtedy mama z leżącej na półce kosmetyczki wyjęła czerwoną kredkę do ust:

– Zobaczcie, zaraz wam coś wyjaśnię – powiedziała.

Gdy zaciekawione dzieci zgromadziły się wokół niej, na lustrze wiszącym w przedpokoju mama narysowała kontur dużego serca.

– Wyobraźcie sobie, że to jest Serce Pana Jezusa. Teraz napiszę na nim te cechy, jakie według was posiada Serce Boże.

– Pan Jezus nas kocha! – wykrzyknęła Irenka.

– Dobrze, a więc wpisuję w sercu słowo „miłość” – powiedziała mama.

– I jeszcze trzeba napisać „przebaczenie”, bo Pan Bóg nam zawsze przebacza – stwierdziła Ewa.

– Słusznie – mama wpisała kolejne słowo w środku narysowanego na lustrze serca.

– Serce Pana Jezusa jest dobre – dodała Natalka.

– Zgoda, piszę więc słowo „dobroć”.

– Serce Pana Jezusa jest pokorne, bo modlimy się „Jezu cichy, Serca pokornego, uczyń serca nasze według Serca Twego” – przypomniał sobie Paweł.

– Bardzo dobrze, wpisuję słowo „pokora”. I co teraz widzicie?

 

Dzieci w milczeniu wpatrywały się przez chwilę w ten niezwykły rysunek, który powstał na lustrze.

– Teraz już rozumiem, co to znaczy, że trzeba się przeglądać w Sercu Pana Jezusa – stwierdziła Ewa.

– Tutaj jest Serce Boże – powiedział Witek jedną ręką wskazując rysunek – a tutaj jest moje – chłopiec położył drugą rękę na swoim sercu. – I ja mam patrzeć, czy ono jest podobne do Serca Pana Boga, czy umiem już kochać, przebaczać i być tak dobry, jak Pan Jezus.

– świetnie – ucieszyła się mama. – Dobrze zrozumieliście trudną lekcję katechezy. I teraz już wiecie, dlaczego wieczorem podczas pacierza, pytam was o to, jak minął dzień, czy byliście dobrzy dla siebie, czy udało wam się komuś pomóc, czy umieliście sobie przebaczyć. To jest właśnie nasze codzienne przeglądanie się w Sercu Pana Jezusa.

 

Dzieci uważnie słuchały słów mamy, a potem Paweł powiedział:

– Mamuś, jesteś najlepszą katechetką na świecie!

– A ja myślę, że twoje serce, mamusiu, jest bardzo podobne do Serca Pana Jezusa – westchnęła Natalka, przytulając się do mamy…

Napiszcie obok lustra cechy Pana Jezusa

                                                        S Zofia Szymanek – Tygodnik Ola i Jaś

 

BLASKI I CIENIE… czyli co w historii drzemie…

Polska w latach 1945 – 1976

Po zakończeniu II wojny światowej Polska znalazła się w strefie dominacji radzieckiej.

Wielu Polaków znajdujących się na terenie Europy Zachodniej stanęło przed dylematem czy wracać do kraju czy nie, tym bardziej, że zaczęły do nich dochodzić wiadomości o panującym terrorze.

W 1947 r. odbyły się wybory i zapanował ustrój komunistyczny.

Opozycja została zlikwidowana, żołnierze AK i innych organizacji, powracający z wojsk zachodnich – bardzo często byli aresztowani, maltretowani, wydawane były na nich wyroki śmierci.

Rozpoczęto również represje księży katolickich (np. prymas Polski kardynał Wyszyński został aresztowany w 1953 r.), skonfiskowano dobra kościelne, zamykano szkoły prowadzone przez zakony.

życie ekonomiczne odbywało się pod pełną kontrolą rządu, dał się odczuć katastrofalny brak surowców, prywatni przedsiębiorcy byli pozbawiani swoich zakładów, rolnictwo poddano kolektywizacji.

Obywateli ściśle kontrolowano. Wszechobecna była cenzura.

Nowa nadzieja wiązała się ze śmiercią Stalina w 1953 r. i żądaniem niezależności Polski od Związku Radzieckiego.

Gdy Polacy na zachodzie starali się zjednoczyć całą emigrację polityczną, Polacy w Związku Radzieckim żyli w nędzy i upodleniu, umierali w łagrach. W 1955 r.około 5 tys. z nich udało się powrócić do kraju, co rozpoczęło oficjalną repatriację Polaków. W latach 1955 – 1959 przybyło ich ok. 230 tysięcy. Dotyczyło to tylko tych ludzi, którzy mogli udowodnić obywatelstwo polskie sprzed 1939 r. Według spisu 1959 r. w ZSRR mieszkało 1,4 mln Polaków.

W 1956 r. wybuchają strajki w Poznaniu. Rozpoczynają go pracownicy zakładów im.Cegielskiego, po drodze przyłączają się załogi innych fabryk. Demonstracja pod hasłem „Chleba i wolności” skończyła się strzelaniem do robotników i stłumieniem buntu.

Polacy starali się w tych niełatwych czasach osiągnąć jakąś stabilizację, oparcie w Kościele. Mimo usilnych starań władz nie udało się wykorzenić wiary katolickiej.

Obchody 1000-lecia Chrztu Polski w Gnieźnie czy główne uroczystości 3 maja 1966r.  na Jasnej Górze zgromadziły tysiące wiernych  (władze nie zgodziły się na przybycie papieża Pawła VI). Na Jasnej Górze prymas Stefan Wyszyński odczytał Akt Oddania Polski w Macierzyńską Niewolę Maryi – Matce Kościoła.

W 1968 roku manifestacje niezadowolenia zwłaszcza studentów domagających się reform doprowadziły do brutalnych pobić i aresztowań.

Narastające trudności gospodarcze i zapowiedziana przez władze podwyżka    cen żywności w 1970 r. wywołały falę strajków na Wybrzeżu (Gdańsk, Szczecin, Elbląg). I te demonstracje skończyły się otworzeniem ognia do robotników. Dla ukrycia rozmiarów masakry ciała ofiar grzebano potajemnie, nocą, czasami bez udziału rodzin.

Doprowadziło to do zmiany rządu, który w wyniku zaciągnięcia ogromnych kredytów poprawił warunki materialne społeczeństwa. Pomimo starań zła polityka rządu, niedostosowanie gospodarki do warunków rynkowych doprowadziła do kolejnych strajków w 1976 r. (Radom, Ursus). Skończyły się one represjami w stosunku do ich uczestników, ale spowodowały także organizowanie się ludzi w struktury opozycyjne.

Z notatnika okularnika

Drogi Boże!

Gdy myślę o moim tacie,

Pragnę wznosić do Ciebie modlitwy dziękczynne…

Modlitwy mrukliwe…

Modlitwy gderliwe…

Modlitwy radosne…

I zawsze, o każdej porze, modlitwy nieustanne,

Byś chronił go i strzegł od złego.

Czasem jestem dumny z mojego taty,

A czasem mam ochotę się schować,

I myślę, że mój tata, tak wysoki i silny,

Jest gdzieś głęboko w środku małym chłopcem.

L. Rock

Czytam tę modlitwę już któryś raz z kolei. Nie umiem wymyśleć nic lepszego, ciekawszego. Ile razy ją czytam przypominam sobie moje wymarzone wakacje. Ja na obozie, z kolegami kąpiący się w morzu, a mój tata w dusznej hali fabrycznej przy maszynie. Ja marudzący w samochodzie a mój tata skupiony za kierownicą, żeby dowieść nas bezpiecznie do domu. Ja myślący o niebieskich migdałach a mój tata tłumaczący mi setny raz z kolei jak powinienem rozwiązać zadanie z matematyki. Ja…….a mój tata.

Pamiętaj!

Dzień Ojca jest 23 czerwca.

Kochani,

nadszedł czas wakacji. Po tygodniach wytężonej pracy, klasówek, wkuwania i wczesnego wstawania, nareszcie – wolność.

Nie zmarnujcie tylko tych wspaniałych chwil na ciągłe wpatrywanie się w monitory komputerów, na siedzenie w domu, na narzekanie, że jest nudno.

Wyjdźcie sami lub z przyjaciółmi – podziwiajcie otaczający nas świat.

Niebo z wędrującymi chmurami, słońce użyczające swojego ciepła, miękkość trawy, nieustające opowieści morskich fal czy krajobrazy roztaczające się z górskich szczytów. Nawet zwykła pszczoła zajęta swoimi sprawami jest warta zainteresowania.

Bo przecież to wszystko stworzył dobry Bóg by w Waszych sercach gościła radość! Nie zapomnijcie o Nim i podziękujcie za piękno, które Was otacza.

Pamiętajcie – nawet kamyk w bucie może być początkiem wspaniałej, wakacyjnej opowieści…

Niech Wam się chce chcieć!

Z najlepszymi wakacyjnymi życzeniami

Redakcja „Okruszka”
I. Kunowski, M. Widok, B. Dorawa, K. Kunowski

 

Loading