PMK |
|
|
|
|||||||||||||||||||||
|
Ksiądz Zygmunt Supieta, syn Mariana i Julii zd. Adamiec, urodził się dnia 5
listopada 1925 roku w miejscowości Rososz, powiat Mińsk Mazowiecki. Wkrótce
zamieszkał z rodzicami w Borzychutomie, powiat Bytów. Po ukończeniu Gimnazjum
oraz Liceum w Kościerzynie i zdaniu matury wstąpił 23 sierpnia 1949 roku do
Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej w Poznaniu. Kanoniczny nowicjat
rozpoczął dnia 7 września 1949 roku w Ziębicach i tam złożył pierwszą profesję
zakonną 8 września 1950 r. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w latach 1950-1956
w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa w Poznaniu. Święcenia kapłańskie
otrzymał 15 kwietnia 1956 roku w Poznaniu z rąk księdza arcybiskupa Walentego
Dymka. Jego droga kapłańska rozpoczęła się w Chociwlu, gdzie krótko, bo od stycznia
do września 1957 był wikariuszem. Ten nowy etap rozpoczął się w 1969 roku w Essen (pomocnik w duszpastertwie
polonijnym) i powiódł go poprzez Duisburg-Meiderich (duszpasterz), Braunschweig
(duszpasterz od 1.11.1979 do 1.09.1987), Essen (pomocnik w duszpasterstwie),
Garbsen (duszpasterz w parafii niemieckiej), Essen (pomocnik w duszpasterstwie),
Duisburg-Orsoy (kapelan Marienkrankenhaus) do Essen-Altenessen (rezydent). Po
32 latach duszpasterzowania w języku polskim wśród Polaków w Niemczech i osób
pochodzących z Polski powraca do kraju. W roku 2001 przełożeni przenoszą ks. Zygmunta Supietę do domu zakonnego w Ziębicach,
gdzie spędza ostatnie lata swojego życia. 5 września 2004 roku zasnął w Panu
niestrudzony kapłan, brat, ojciec i towarzysz drogi dla wielu Polaków błąkających
się po drogach świata. Z ogromną wdzięcznością i sympatią wspominają go do dzisiaj mieszkańcy Braunschweigu
i nie tylko. Jego imię lub nazwisko często powraca na usta tych, których odwiedzamy
podczas odwiedzin kolędowych. Jego sposób życia i gotowości do pomocy, jego
dobroć i cierpliwość nie poszła w zapomnienie. Mamy wiele powodów, żeby z wdzięcznością spoglądać na 79 lat życia, 54 lata życia zakonnego i 48 lat życia kapłańskiego księdza Zygmunta oraz modlić się za niego, by zmartwychwstały Pan i Wiekuisty Arcykapłan dał udział w Liturgii nieba swojemu utrudzonemu słudze. Sczęśliwy człowiek, który służy Panu i chodzi Jego drogami (Ps 128, 1). Pogrzeb ks. Zygmunta Supiety - 7.09.2004Kościół p.w. św. Piotra i Pawła w Ziębicach kliknij na wybranym zdjęciu, aby zobaczyć powiększenie
|
|||||||||||||||||||||
. |
|