Wrzesień-październik 2019 (nr. 241)
Redakcja: teksty i opracowania tekstów: I. Kunowska, opracowanie graficzne: M. Widok, Matematyka: B. Dorawa Akapit

Wersja na smartfona / czytnik eBook-ów: format PDF

Za co lubimy jesień?

Za słodkie jeżyny w lesie.

Za nitki babiego lata,

jarzębin czerwone kiście.

Żołędzie, szyszki, kasztany,

za rdzawe i złote liście.

             Hanna Zdzitowiecka

 

 

 

AKTUALNOŚCI

1 września  – Rocznica wybuchu II wojny światowej
To już 80 lat upłynęło od tej pamiętnej daty, która zmieniła losy świata. Nie zapominajmy o tysiącach polskich żołnierzy, którzy walczyli na wszystkich frontach a ich grobami usłane są najdalsze zakątki świata, ofierze ludności cywilnej i módlmy się o pokój.                                                            

7 września  – Narodowe  Czytanie
W tym roku Para Prezydencka zaproponowała do czytania nowele polskie  (m.in. „Katarynka” – B. Prus, „Dym” – M. Konopnicka).
„Jest to wybór tekstów, których wspólnym mianownikiem jest polskość w połączeniu z treściami uniwersalnymi, refleksją nad człowiekiem i społeczeństwem. Ich zwięzła forma idzie w parze z mistrzostwem stylu i plastycznością, która pozostawia w umysłach czytelników niezapomnianie wrażenia” – napisał w specjalnym liście Prezydent RP – Andrzej Duda.

8 września – Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Dziękujmy Bogu za Maryję, która została wybrana na Matkę Jezusa.

14 września  – Święto Podwyższenia Krzyża
Krzyż to chluba i znak zbawienia. To z niego powinniśmy czerpać siłę i moc do odważnego kroczenia za Chrystusem.

15 – 22 września – IX Tydzień Wychowania
„Zamieszkać razem z Jezusem” – to hasło przewodnie tegorocznych rozważań, spotkań i dyskusji wszystkich tych, którym na sercu leży wychowanie dzieci i młodzieży.

17 września – Światowy Dzień Sybiraka
Wielu ludzi nie wie, że tego dnia w 1939 r. Polska została zaatakowana również przez wojska sowieckie. Dla rodaków zamieszkujących tamte tereny oznaczało to strach, więzienie, wywózki do obozów katorżniczej pracy.

27 września – Dzień Podziemnego Państwa Polskiego
W działalność Państwa Podziemnego zaangażowane było tysiące Polaków, którzy wszystkie swoje siły i zdolności poświęcili by wyrwać kraj spod jarzma okupacji. Niejeden z nich oddał życie za Ojczyznę.

28 września – Koronka do Miłosierdzia Bożego na ulicach miast

2 października – Aniołów Stróżów
Dziękujmy tym Bożym Posłańcom za szczególną opiekę, ochronę przed wszelkim złem i pomoc w każdej potrzebie.

6 październik – odpust parafialny
Uroczysta Msza św. w Braunschweigu o godz. 12.00

7 październik – Święto Matki Bożej Różańcowej
W różańcu tkwi ogromna siła. Miejmy go zawsze przy sobie, odmawiajmy codziennie przynajmniej jedną tajemnicę.

13 październik – XIX Dzień Papieski
Punktem wyjścia jest książka św. Jana Pawła II „Wstańcie, chodźmy!”

18 – 19 października – Jasnogórska Noc Czuwania
Jak co roku  przed oblicze Czarnej Madonny przybywają Polacy mieszkający poza granicami kraju, aby razem ze swoimi duszpasterzami w Jej objęcia złożyć swoje troski i podziękowania.

20 października – Światowy Dzień Misyjny
„Ochrzczeni i posłani. Kościół Chrystusa w misji na świecie”

22 października – wspomnienie liturgiczne św. Jana Pawła II
Niech życie Jana Pawła II stanie się dla nas przykładem jak dążyć do Boga.

POCZYTAJ MI MAMO, POCZYTAJ MI TATO…

Witajcie Przyjaciele Jezusa i Maryi!

Witam Was radośnie w nowym roku szkolnym. Oooo! Widzę już skrzywioną minę Kasi: Czy można cieszyć się z powrotu do szkoły, do nowych obowiązków, rannego wstawania  i codziennego odrabiania lekcji? Tak, jeśli spojrzycie na to „z właściwej strony”. Co to znaczy? Wyobraźcie sobie, że jedziecie autobusem i cały czas patrzycie pod nogi. Podróż staje się wówczas nudna i uciążliwa. „Byle przetrwać” – podpowiada Kasia. Inaczej, gdy podczas podróży podziwiacie przez okno zmieniające się krajobrazy. Szkoła jest czasem takiej podróży. Kto słucha uważnie na lekcjach, przykłada się sumiennie do nauki, jest jak podróżnik, który poznaje świat. Im bardziej się stara, tym więcej Pan Bóg pozwala mu zobaczyć i zachwycić się.

Wasi rówieśnicy w Afryce muszą ponieść wiele trudu, by wybrać się w taką „podróż”. Najpierw sama droga do szkoły – wstają o wschodzie słońca, przynoszą wodę dla rodziny z oddalonej o kilka kilometrów rzeki, a następnie pokonują kolejne kilka kilometrów do szkoły. A sama droga? Kto z Was odważyłby się postawić na niej nogę, wiedząc, że w rosnących obok trawach czają się jadowite węże? Lekcje w afrykańskiej szkole – czasem w ciasnym budynku, który chroni przed słonecznym upałem i deszczem, czasem tylko pod rozłożystym drzewem; zawsze w towarzystwie dokuczliwych owadów. A trzeba bardzo uważnie słuchać i zapamiętywać wszystko, co mówi nauczyciel. Nie ma przecież zeszytów, w których można zapisać notatkę, ani książki, z której można doczytać temat. Tylko mała tabliczka i kreda do nauki pisania i rachowania. Po powrocie do domu trzeba będzie pomóc rodzicom lub dziadkom wypełnić domowe obowiązki. Zmęczenie zamyka powieki, zanim dokończy się ostatnie czynności, a trzeba jeszcze ułożyć do snu najmłodsze rodzeństwo. Ale Josefowi Mulendze błyszczą radośnie oczy na myśl, że jutro znów będzie mógł iść do szkoły. Powtarza ulubione powiedzenie dziadka: „Akasuba kamo takabosha insofu” (w języku bemba: „Słoń nie rozkłada się w jeden dzień”). Oznacza to, że wielkie dzieła potrzebują dużo cierpliwości i wytrwałości.

Kochani! Proście Maryję o wytrwałość i cierpliwość, a przekonacie się, jak fascynującą podróżą może być nauka w szkole. Gdy wieczorem klękniecie do modlitwy, pamiętajcie o rówieśnikach, którzy pozbawieni możliwości nauki w szkole z powodu ubóstwa, choroby, wojny, niewoli lub opuszczenia. Wasza modlitwa może być dla nich kołem ratunkowym rzuconym z Nieba. Módlcie się także za Waszych nauczycieli. Każdego dnia naśladujcie Maryję i trzymajcie się mocno Pana Jezusa!

Anna Sobiech
Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci

ZNANE I NIEZNANE CIEKAWOSTKI ZASŁYSZANE

Czy wiecie, że październik 2019 r. – jest Nadzwyczajnym Miesiącem Misyjnym?

Już w 2017 r. papież Franciszek skierował list do prefekta Kongregacji ds.Ewangelizacji Narodów, kardynała Fernando Filoniego, aby w setną rocznicę opublikowania Listu apostolskiego Maximum illud Benedykta XV jeszcze raz uważnie przyjąć do serca wołanie o wieczne zbawienie dla ludzi nie znających Boga. By z większym zaangażowaniem starać się być głosicielem Ewangelii i pomagać wszystkim tym, którzy krzewią wiarę w najdalszych zakątkach naszej ziemi.

Nadzwyczajny Miesiąc Misyjny ma również swoje logo, którym jest krzyż opasujący swoimi ramionami kulę ziemską.

 

Modlitwa zaproponowana przez papieża Franciszka na nadzwyczajny Miesiąc Misyjny Październik 2019

Boże Ojcze,
Twój Jednorodzony Syn, Jezus Chrystus,
po zmartwychwstaniu
powierzył swoim uczniom misję:
„Idźcie na cały świat i czyńcie uczniami wszystkie narody”.
Ty nam przypominasz, że przez chrzest
zostaliśmy włączeni w misję Kościoła.

Przez dary Twojego Ducha Świętego udziel nam łaski,
byśmy byli odważnymi i gorliwymi świadkami Ewangelii,
aby misja powierzona Kościołowi
wciąż jeszcze daleka do zrealizowania
mogła znaleźć nowe i skuteczne sposoby
niesienia światu życia i światła.

Spraw, byśmy tak działali,
aby wszystkie narody mogły spotkać się ze zbawczą miłością
i miłosierdziem Jezusa Chrystusa,
który żyje i króluje w jedności Ducha Świętego,
przez wszystkie wieki wieków
Amen.

 

Gdzie urodziła się Matka Boża?

Wiadomości dotyczące najwcześniejszych lat życia Maryi Panny są nader skąpe, bowiem Bogarodzica nie miała swoich biografów.Podobnie jest z umiejscowieniem niektórych faktów z Jej życia.

Najlepiej udokumentowana w Apokryfach jest tradycja związana z narodzinami Maryi przy bramie jednej z dzielnic świętego miasta w pobliżu sadzawki Betesda. Po grecku sadzawkę tę nazywano Probatika, co znaczy Owcza. To ją wzmiankuje Ewangelia św.Jana, gdyż jest miejscem, gdzie Pan Jezus uzdrowił paralityka. Według św. Heronima to właśnie w niej myto owce przeznaczone na ofiarę w pobliskiej świątyni Boga Najwyższego. Z „Protoewangelii Jakuba” można wywnioskować, że narodzenie Maryi nastąpiło w pobliżu świątyni jerozolimskiej. Na tej podstawie od  wieku ugruntowała się tradycja, że dom narodzin Maryi znajdował się przy sadzawce Owczej.

    W okresie bizantyjskim pielgrzymi odwiedzali w Jerozolimie kościół pod wezwaniem Paralityka i Najświętszej Maryi Panny – „tam, gdzie się narodziła”.

Obecnie teren sadzawki Owczej to rozległe wykopaliska archeologiczne, z odsłoniętymi pozostałościami budowli od czasów starożytnych aż do średniowiecza.

Kościół upamiętniający miejsce narodzenia Maryi uległ w ciągu wieków zniszczeniu, podobnie jak wiele świadectw kultu w Ziemi Świętej, będącej obiektem częstych najazdów. Krzażowcy zbudowali przy sadzawce Owczej potężną świątynię, która przetrwała do naszych czasów, choć przechodziła różne koleje losu. Nosi ona nazwę bazyliki św. Anny. Pod posadzką budynku istnieje grota wskazywana jako miejsce narodzenia Maryi, do której chrześcijanie mogli dostać się wyłącznie przez jedno z okien. W XIX stuleciu cały teren stał się własnością Francji, a w połowie XX wieku przywrócono świątyni pierwotny kształt.

Pozbawiona wszelkich dekoracji budowla sakralna jest wspaniałym przykładem architektury średniowiecznej. Kościół posiada ponadto wspaniałą akustykę, stąd pieśni maryjne śpiewane przez pielgrzymów z różnych stron świata brzmią tu z ogromną mocą.

Nawiedzający to sanktuarium mogą wejść schodami do krypty, gdzie oddaje się cześć tajemnicy narodzin Maryi.

  o.dr Celestyn M. Paczkowski OFM

Rozwiązania krzyżówek prosimy oddawać w zakrystii lub na lekcji religii na podpisanych EXTRA kartkach. (nie na „Okruszku”)

BLASKI I CIENIE… czyli co w historii drzemie

 Westerplatte się broni.

Lato było piękne tego roku. Szczególnie w Gdańsku, gdzie słońce przegląda się w falach Wisły i Bałtyku. Na polskim Wybrzeżu czas  wakacyjnej beztroski mieszał się z niepokojem, co przyniosą najbliższe dni. Pod koniec sierpnia 1939 r. do portu w Gdańsku wpłynął „z wizytą” niemiecki pancernik „Schleswig-Holstein”. Na półwyspie Westerplatte powiewała wciąż dumnie biało-czerwona flaga. Na tym niewielkim skrawku polskiej ziemi rozlokowała się załoga Wojskowej Składnicy Tranzytowej – trzymali tu straż w imieniu Rzeczypospolitej.

    Polską załogą dowodził major Henryk Sucharski. Był twardym człowiekiem, wiele wymagającym od innych, ale przede wszystkim od siebie. Bardzo dbał o swoich żołnierzy. Komendant Westerplatte wiedział, że pełni służbę na trudnej placówce, więc nie może liczyć tylko na swoje siły. Jego szczególną „bronią” był różaniec, na którym modlił się codziennie do Matki Bożej. Nie rozstawał się też ze swoim modlitewnikiem. Tak przygotowywał siebie i swoją załogę do zbliżającego się starcia. 1 września o godzinie 4.45 z okrętu padły pierwsze strzały w kierunku Westerplatte. Bez wypowiedzenia wojny Niemcy rozpoczęły agresję na Polskę, rozpętując światowy konflikt, który przyniósł śmierć 50 milionów ludzi i ogromne zniszczenia wielu narodom.

   Polska załoga na Westerplatte podjęła obronę, chociaż przewaga wroga była ogromna. Na 180 polskich żołnierzy sypał się grad pocisków, bomb, naloty trwały bez przerwy. Według wcześniejszych planów mieli wytrzymać 12 godzin. Minął pierwszy dzień oblężenia, drugi… Polacy walczyli coraz zacieklej, odpierali wszystkie szturmy niemieckie. Chociaż zdawali sobie sprawę, że pomoc nie nadejdzie, nie zamierzali kapitulować. O ich niezwykłym bohaterstwie szybko usłyszała cała Polska. Radio podawało codziennie komunikat: „Westerplatte broni się nadal”. Ta wiadomość budziła nadzieję, dodawała ducha całemu Narodowi.

       Dopiero po 7 dniach walk zapadła trudna decyzja o kapitulacji. Załoga była gotowa walczyć dalej, ale powoli wyczerpywały się zapasy żywności, amunicji i leków. Obrońcy spełnili swój obowiązek z honorem, nawet Niemcy z podziwem patrzyli na polskich żołnierzy, którzy przez tyle dni skutecznie bronili się przed wielokrotnie silniejszym przeciwnikiem.

        Westerplatte stało się symbolem oporu i bohaterstwa Polaków w czasie II wojny światowej. Miejscem walki, którą trzeba podjąć, choćby przyszło zapłacić najwyższą cenę.

        Wiele lat później na Westerplatte z polską młodzieżą spotkał się Ojciec Święty           Jan Paweł II. Papież oddał hołd obrońcom Ojczyzny. Patrząc na grób majora Sucharskiego, powiedział do młodych bardzo ważne zdanie: „Każdy ma w swoim życiu podobne Westerplatte”. Nie można zrezygnować z jego obrony, poddać się zbyt łatwo czy, co gorsza, uciec z pola „bitwy”.

        Czego, Kochani, mamy bronić, z czym walczyć na naszym Westerplatte? Każdy musi sam znaleźć to miejsce w swoim sercu; może to będzie podjęcie jakiegoś ważnego obowiązku?  A może walka z trudną wadą? Wytrwanie w dobrym postanowieniu?     Pomyśl, czy już wiesz, co jest Twoim Westerplatte?                    

Małgorzata Rutkowska