Okruszek 2021.09

Obrazek posiada pusty atrybut alt; plik o nazwie OkruszekLogo-1024x197.png

Wrzesień 2021 (nr. 260)
Redakcja: teksty i opracowania tekstów: I. Kunowska, opracowanie graficzne: M. Widok, Matematyka: B. Dorawa

Wersja na smartfona / czytnik eBook-ów: format PDF

Matko Czacka, która kijkiem szukasz sobie drogi
I masz w oczach niewidzących niebios spokój błogi
I wśród głodu, nędzy, zbrodni wciąż uśmiech panieński,
Której modłów chętnie słucha Jezus Nazareński,
Między Polską a Chrystusem Ty arko przymierza
Włącz nas wszystkich, i mnie także, do twego pacierza.

Jan Lechoń (1942 r.)

AKTUALNOŚCI

1 września  – rocznica wybuchu II wojny światowej
Ten konflikt zbrojny, wywołany przez Niemcy, pociągnął za sobą miliony ofiar i niewyobrażalne straty materialne. Pamiętając o poległych doceńmy to, że żyjemy w pokoju.

4 września  – Narodowe Czytanie
To już kolejny raz Para Prezydencka da sygnał do rozpoczęcia wspólnego czytania. W tysiącach miejsc w kraju i za granicą – wszędzie tam, gdzie gromadzą się rodacy zafascynowani polską literaturą zmierzymy się z lekturą Gabrieli Zapolskiej „Moralność pani Dulskiej”.

4 -5 września – Dożynki Jasnogórskie
To święto dziękczynienia za otrzymane plony i prośbą o kolejny rok dobrych zbiorów. Uroczystą mszę św. poprzedzi błogosławieństwo wieńców żniwnych.

8 września – Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Mimo, iż nie znamy dokładnej daty narodzin Maryi pamiętajmy, że to Ona stała się Bramą przez, którą przyszedł na świat Zbawiciel. To w polskiej tradycji święto Matki Bożej Siewnej.

12 września – beatyfikacja sługi Bożego Stefana kardynała Wyszyńskiego i sługi Bożej siostry Róży Czackiej

14 września  – Święto Podwyższenia Krzyża
Coraz częściej na naszych oczach jest znieważany Krzyż – symbol naszej wiary. Módlmy się o mądrość i siłę, byśmy umieli przeciwstawić się złu i nie wstydzili się stawać w jego obronie.

12 – 18 września – XI Tydzień Wychowania
„Blask ojcostwa” – to hasło przewodnie tegorocznych rozważań, spotkań i dyskusji wszystkich tych, którym na sercu leży wychowanie dzieci i młodzieży.

17 września – Światowy Dzień Sybiraka
To dzień, w którym w 1939 r. na Polskę napadła również Rosja. Zapoznajmy się z dramatycznymi losami zesłańców.

27 września – Dzień Podziemnego Państwa Polskiego
To jedyna taka organizacja, która w czasie trwania II wojny światowej walczyła z najeźdźcą chociaż nie istniała Polska. Na kartach historii możemy znaleźć wiele interesujących akcji, życiorysów, dokumentów związanych z jej działalnością.

28 września – Koronka do Miłosierdzia Bożego na ulicach miast
Stańmy wspólnie z różańcem w dłoniach by słowami koronki opleść cały świat.

W SKRÓCIE

19 września 1846 r. czyli 175 lat temu dwojgu biednym dzieciom Melanii Calvyt i Maksyminowi Giraud w okolicy wioski La Salette ukazała się Matka Boska, prosząc by dzieci przekazały Jej orędzie całemu światu.

„Piękna Pani” jak ją określiły dzieci siedziała, zakrywała dłońmi twarz i płakała, po czym wstała rozmawiała z nimi i po przejściu paru kroków „rozpłynęła się”. Wyznania dzieci spisał miejscowy proboszcz, a po 5 latach komisja kanoników i profesorów stwierdziła, że przekaz ten posiada „wszystkie cechy prawdziwości”. Było to wołanie o nawrócenie bo społeczeństwo, w którym zapomina się o Bogu doprowadza do cierpień i katastrof.

Coraz większy napływ pielgrzymów doprowadził do utworzenia zakonu Misjonarzy Matki Bożej z La Salette w 1858 r. Ich charakterystycznym znakiem jest krzyż misyjny ozdobiony obcęgami i młotkiem.

26 września 2001 roku to dzień, w którym bierze swój początek Wikipedia polskojęzyczna. We wrześniu 2013 r. zawierała już ponad milion artykułów, obecnie liczy około 1,5 miliony haseł. Jak jest to wielka ilość danych niech uzmysłowi fakt, że Encyklopedia PWN zawiera tylko 122 tysiące haseł.

30 września 1791 roku odbyła się prapremiera najsłynniejszej opery W.A.Mozarta „Czarodziejski flet”. Temu genialnemu kompozytorowi, wirtuozowi klawesynu i skrzypiec wystarczyło, że tylko raz wysłuchał nieznanej wcześniej mu kompozycji by bezbłędnie zapisać ją nutami z pamięci .

„Czarodziejski flet” stał się w XX wieku najczęściej wystawianą operą w całym repertuarze. Popularność arii Papagena czy Królowej Nocy jest niezmienna i wykonują je największe gwiazdy muzyki operowej.

W Polsce premiera opery w wersji oryginalnej odbyła się już w 1793 r.

Stefan kardynał Wyszyński to polski duchowny rzymskokatolicki, prymas Polski w latach 1948-1981, mąż stanu, obrońca praw człowieka, narodu i Kościoła, doktor prawa kanonicznego, kapelan Wojska Polskiego, twórca Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego, więzień reżimu komunistycznego zwany Prymasem Tysiąclecia.

Urodził się w wielodzietnej rodzinie 3.08.1901 r. w Zuzeli. Edukację kontynuował w różnych szkołach i jak sam twierdził do nauki zbytnio się nie przykładał, a matematyka nie była na pewno jego ulubionym przedmiotem. Do seminarium wstąpił w 1920 r., święcenia kapłańskie  przyjął w 1924 r. a mszę prymicyjną odprawił 5.08 1924 r. w kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej na Jasnej Górze. Po studiach na KUL-u (1925-1929) dokształca się w Austrii, Włoszech, Francji, Belgii, Holandii i Niemczech. W 1930 r. pojawiają się jego pierwsze publikacje.

W czasie II wojny światowej ukrywa się, zostaje kapelanem niewidomych w Laskach, w czasie Powstania Warszawskiego kapelanem grupy AK Kampinos i szpitala powstańczego.

Po wojnie organizuje Wyższe Seminarium Duchowne we Włocławku. Zostaje biskupem, a w herbie umieszcza słowa „Soli Deo” (Samemu Bogu). Kardynałem zostaje w 1953 r. Brał udział w 4 konklawe (1958, 1963, sierpniu i październiku 1978 r.).

W liście do władz PRL-u nie zgadzając się na podporządkowanie Kościoła władzom świeckim używa słynnego określenia Non possumus. W odwecie zostaje 25.09.1953 r internowany. W tym czasie pisze słynne Jasnogórskie Śluby Narodu, które zostają odczytane 26.08.1956 r, w trzechsetną rocznicę ślubów lwowskich Jana Kazimierza, w obecności miliona pielgrzymów na Jasnej Górze. Kardynał Stefan Wyszyński zostaje zwolniony z internowania dopiero 26.10.1956 r., ale służby inwigilują prymasa do końca życia.

Staje zawsze w obronie człowieka, jest wielkim autorytetem i przyjacielem Jana Pawła II. W 1977 i 1978 r. zgłoszony do Pokojowej Nagrody Nobla.

Umiera 28.05.1981 r. w wyniku choroby nowotworowej.
Uroczystości pogrzebowe zgromadziły tysiące ludzi i wiele delegacji państwowych.
Trumna umieszczona została w podziemiach archikatedry św. Jana Chrzciciela w Warszawie.

Siostra Elżbieta Róża Czacka urodziła się 22.10.1876 r. w Białej Cerkwi w arystokratycznej rodzinie. Po upadku z konia zaczęła tracić wzrok (w wieku 22 lat nie widziała nic).

Sama „chora” zaczęła pomagać innym niewidomym wykorzystując swoje wykształcenie – świetnie grała na fortepianie, biegle znała angielski, niemiecki, francuski i łacinę. W czasie podróży po Szwajcarii, Niemczech i Francji (już nie widząc) poznawała metody pracy z osobami niewidomymi.

W 1911 r. założyła Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi, a w 1918 r.  Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża.
Zakłada istniejący do dzisiaj ośrodek w Laskach by przygotowywać niewidomych do życia w społeczeństwie. To tutaj powstaje w 1927 r. drukarnia brajlowska i ogromna biblioteka, która liczyła 5 tys. woluminów.

W 1939 r. podczas bombardowania ranna. Aktywna w czasie Powstania Warszawskiego ( ukrywanie broni, zajmowanie się rannymi).
Po wojnie mozolnie odbudowuje ośrodek w Laskach.
Częściowo sparaliżowana na skutek wylewu ostatnie lata spędza w pokoju przy kaplicy służąc nie tylko „niewidomym na ciele”, ale także „niewidomym na duszy”.
Zmarła 15.05.1961 r.

Kardynał Stefan Wyszyński miał okazję spotkać się z siostrą R.Czacką. Był kapelanem w ośrodku w Laskach, a w czasie uroczystości pogrzebowych  Siostry wygłosił homilię.

12 września 2021 r. w Warszawie w Świątyni Opatrzności Bożej odbędzie się beatyfikacja sługi Bożego Stefana kardynała Wyszyńskiego i siostry Elżbiety Róży Czackiej założycielki Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, którego charyzmatem jest służba niewidomym.

Papieża będzie reprezentował kardynał Marcello Semeraro, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Uroczystości rozpoczną się o godz.12.00

Wspomnienie liturgiczne  Matki  Elżbiety Róży Czackiej obchodzone będzie 19. maja  a kardynała Stefana Wyszyńskiego 28. maja.

POCZYTAJ MI MAMO, POCZYTAJ MI TATO…

Grunt to się nie poddawać.

Nowy rok szkolny był dla każdej harcerki i dla każdego harcerza okazją do postanowień i wyznaczenia zadań do zrealizowania w nadchodzących miesiącach. Jedni mieli ich więcej, inni mniej, ale każde miało wzmocnić i rozwinąć harcerską osobowość. Jedno postanowienie szczególnie zostało mi w pamięci. Podjęła je harcerka z mojego zastępu. Posłuchajcie.

Harcerka Kasia postanowiła, że przez cały rok będzie pomagać swojej słabszej w nauce koleżance z klasy w odrabianiu prac domowych. Piękne zadanie, ale bardzo trudne, o czym Kasia bardzo szybko się przekonała. Pierwszy miesiąc, z tego powodu, że nasze bohaterki miały niedużo zadawanych prac domowych, minął gładko. W następnym nie było już tak lekko. Aneta, koleżanka Kasi, nie bardzo chciała współpracować. Gdy przychodził czas pracy domowej, wymyślała wszystko, aby nie zasięść do biurka – pokazywała ciekawe książki, nowe gry, albo po prostu namawiała Kasię, aby wyszły przed blok pobawić się z innymi dziećmi, bo przecież „taka ładna pogoda”. Czasami Kasia ulegała pokusom i miała z tego powodu same kłopopty w domu czy w szkole. Nasza harcerka nie poddawała się jednak. Przeprowadziła szczerą rozmowę z Anetą i postawiła sprawę jasno – albo ta sumiennie odrabia z nią codziennie lekcje, a później się bawi, albo Kasia rezygnuje z udzielania jej pomocy w nauce. Początkowo Aneta obraziła się na koleżankę, gdy jednak zobaczyła, że nie radzi sobie w szkole, ze skruchą w sercu przyznała rację dziewczynie i poprosiła o wybaczenie. Odtąd Kasia i Aneta wspólnie zasiadały do pracy. Nie było łatwo, bo słabszej koleżance nauka szła bardzo opornie. Kasia nieraz zwierzała się, że musi poświęcić o wiele więcej czasu na odrabianie lekcji z Anetą, niż kiedy uczyłaby się sama. Trud, jaki podjęła, nie poszedł na marne – jej koleżanka znacznie poprawiła się w nauce, co przełożyło się na lepsze stopnie i pochwały ze strony nauczycieli. Aneta była szczęśliwa i wreszcie uwierzyła w swoje możliwości, a Kasia – zadowolona, że potrafiła przełamać egoizm i poświęcić trochę swojego czasu w dobrym celu.

Może i Wy na progu nowego roku szkolnego macie pomysły, jak dobrze wykorzystać wolny czas w nadchodzących miesiącach?

Czuwaj!
druhna Anna Zalech  

Najpiękniejsze sanktuaria

Sanktuarium Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie

Powstanie tego sanktuarium związane jest z legendą Czarnego Krzyża, który znaleziono w lesie nad rzeką Wałszą. Wybudowano dla niego kapliczkę w 1570 roku . Do kapliczki, mogącej pomieścić tylko 8 osób, przybywało coraz więcej wiernych, postanowiono więc wybudować kościół. Na przeszkodzie najpierw stanęła niechęć miejscowego proboszcza a później panująca epidemia dżumy.

Jan Krzysztof Reimers stworzył plany kościoła w 1715 r, a już w 1728 r. biskup A.Szembek dokonał jego konsekracji. W ołtarzu głównym umieszczono cudowny krzyż, a na biodra Chrystusa biskup założył perizonium czyli złotą opaskę.

Świątynia zbudowana jest w stylu barokowym. Sklepienie kościoła to 14 scen Legendy Krzyża Świętego, a także malowidła przedstawiające uzdrowienia, które miały miejsce w sanktuarium. Te malowane na drewnie polichromie, których autorem jest Jan Lossau a powstały w 1748-1749 r.

W latach 1820-36 dobudowano klasycystyczną fasadę, krużganki, narożne kaplice i dziedziniec.

Mimo, iż sanktuarium nazywane jest bratem Świętej Lipki należy do zapomnianych i rzadko odwiedzanych miejsc na Mazurach.

Loading